Краёвы слоўнік Лагойшчыны (1970). А. Варлыга

 ◀  / 177  ▶ 
Vyt raj. Ja bačyŭ vyraj: čałaviek pajechaŭ na kalosach. Vyrakacca, ~kaŭsia. Dz. nz. Adcuracca. Jon vyraksia siamji j pašoŭ u śviet. Vyrandžać, ~džaŭ. Dz. nz. Vyrablać ci vykazvać niešta štucnaje, śmiešnaje. Pjanyja na vulicy roznyja štuki vyrandžali, ledź na hałavach ni chadzili. Vyrazać krosny. Kali niaŭdała zaradžany krosny, dyk asnovu ad pałatna adrazajuć dy nanava radziać. Hanula vurazała krosny. Vyrazna. Prs. Vyjaŭna. Treba kazać vyrazna, kab usie ściamili. Vyraўniacca, ~niaŭsia. Dz. nz. Vyznačaeca, być nie padobnym na jinšych. Heta Maryla vyraźniajicca ad jinšych dziŭcat i rozumam i azdobaj. Vyraiginicca, ~niŭsia. Dz. z. Kali ŭ padale adziežy adabjecca rubiec i nitki cielapajucca. Hanulin andarak u padale vyraźginiŭsia. Vyrvanic, ~nca. Naz. Razbeščany małady čałaviek, što moža ŭvačavidki z ruk niešta vychaŭić. Niejki vyrvanic dziežku z masłam z vozu ŭchapiŭ. Vysačynia, ~nL Naz. Vysokaść. Vysačynia našych aziarodaŭ vosim metraŭ. Vysadki, ~dak. Naz. Varyva pasadžanaje na nasieńnia. Hetyja try kačany pakiń na vysadki. Vysadnik, ~ka. Naz. Miaścina ŭ harodzie, dzie sadzić vysadki. U vadnym vysadniku kapusty z bručkaj ni sadziuć. Vysałapicca, ~piŭsia. Dz. z. Razinucca i vysunuć jazyk. A jon siadzić vysałapiŭšysia i ni zvažaja, što ludziam treba spac kłaścisia. Vysałapić, ~piŭ. Dz. z. Vysunuć. U haračyniu sabaka vysałapiŭ jazyk. Vysialency, ~caŭ.Naz. Ludzi vysielenyja z rodnaj ziamli. Našy vysialency pomniuć pra svaju baćkaŭščynu. Vyskalacca I, ~laŭsia. Dz. nz. Pakazavać zuby. (Vul.) Biez patreby śmiajacca. čaho ty vyskalajišsia, jak kabyła na pasieji. (Fal. Pryk.) Vyskalacca II, ~laŭsia. Dz. nz. Sabaka pakazvaje zuby, kali ŭkusić choča. Sabaka vyskalajicca, kab chacia jon ni ŭkusiŭ. Vysnaŭ, ~vu. Naz. Razhadka, padahulnieńnie niejkaj spravy. Vysłuchaŭšy jaho, ja zrabiŭ vysnaŭ, što j jon zamiešan u hetu brudnaju spravu. Vysoki padchdd. Vysokaja stupnia (vysoki vyhin nahi.) U jahonych nahach vysoki padchod. Jamu boty treba šyć na zakaz. Vysokaha kalena, Tarnujecca da žarabiat. Heta žarabia vysokaha kalena, ź jaho vyraście dobry koń. Vystaracca, ~raŭsia. Dz. z. Starańniem dabyć. Baćka vystaraŭsia nasieńnia kaniušyny. Vystrajicca, ~jiŭsia. Dz. z. Pryładzicca. Brat vystrajiŭsia jechać na kirmaŠ. Vysulić, ~liŭ. Dz. z. Prapanavać śvaju caVyr nu. Jon vysuliŭ sorak rubloŭ i pašoŭ. Vyśliznucca, ~naŭsia. Dz. z. Panieaścia$oznaści vypuścić z ruk niejkuju reč. Piarścionak vyśliznaŭsia z ruk i prapaŭ. Vyśmihmić, ~mih. Dz. z. Vada vyšła paraj u pavietra. Za dzień na soncy vialikaja łužyna vyśmihła. Vyśvincicca, ~ciŭsia. Dz. z. Pryniać duchoŭny stan. Naš surodzič vyśvinciŭsia na śvitara. Vyšastać I, ~taŭ. Dz. z. Vysušyć, pravietryć. Viecir vyšastaŭ paściłki. Vyšastać II, ~taŭ. Dz. z. Vydrać, vyłupić. Chłopic vyšastaŭ rukavo ŭ kažuchu. Vyščaracca, ~raŭsia. Dz. nz. Biez patreby śmiajacca (Vul.) Čaho ty tam vyščarajišsia ci jość tut z Čaho śmijacca. Vyščarak, ~rka. Naz. Padletak, što biez patreby śmiajecca. Hety vyščarak ustaŭnia chichikaja. Vyščarasty, ~taha.Prm. Asoba, što maje nałohu časta być razinienaj. Niejki vyščarasty chłopic tut učora nazalaŭsia. Vyšturchnuć, ~naŭ. Dz. z. šturškom vyki. puć. Jaho adtul vyšturchnuli. Vytarapak, ~pka. Naz. Kalučaja šyšačka palavoj kanapielki. žnieji pakałoli ruki vytarapkami pry žnivia žyta.. Vytarkać, "кай. Dz. nz. Vysoŭvajecca, prałazie. šyła ź rniška vytarkaja. (Fal.Pryk.), Vytaŭchnuć, ~naŭ. Dz. z. (Vul.) Vyssać, vyrvać pry handli trochi hrošy. Ty, Adam, dziaržysia cany, dyk my źjaho vytaŭchnim piać rubloŭ. Vytnuć, "пай. Dz. z. Udaryć. Ja tabie, jak vytnu pa marzakach, dyk ty až abližyšsia. Vytralavać, ~vaŭ. Dz. z. Vyciahnuć biarvieńnia ź lesu. My biarvieńnia užo vytralavali. Vytravać, vaŭ. Dz. z. abo — Vytryvać, ~vaŭ. Vyciarpieć. Нога vytravaješ, a roskašy nie. (Fal. Pryk.) Vytuchnucca, ~naŭsia. Dz. z. Vyspacca. (Vul.) Ustavaj. Ci vytuchnišsia ty kali. Vytvarać, ~raŭ. Dz. nz. Tvaryć, vyrablać, kamadyjanicca. Tam pjanyja roznyja štuki vytvarali. Vyturyć, ~ryŭ. Dz. z. Siłaj prahnać. Karčmar pjanych vyturyŭ na vulicu. Vytychacca, ўchaŭsia. Dz. nz. Kali vychodzie z niejkaha rečyva pach ci moc. Kali śpirytus słaba zatkniony, dyk jon vytychajicca. Vytykacca, ўkaŭsia. Dz. nz. Vyłazić, pakazavać siabie. Ja zmoh-by henamu prajdziśyietu adkazać, ale ni chacieŭ vytykacca. Vytykać I, ўkaŭ. Dz. nz. Torkać tyčki ŭ ziamlu. Baćka palikami vytykaja miažu. Vytykac II, ~kaŭ. Dz. nz. Pakazvać palca%mi. Ty jak vyraściš, zładziucha, dyk ludzi ciabie buduć palcami vytykać. ў Vytulmgavać, ~vaŭ. Dz. nz. Vydavać melody ju pieśni ni słovami, ale hukami. Dziŭčaty plerš pieli, a potym stali na jizyki vytylin
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

vyra^niacca
0 👁
 ◀  / 177  ▶