Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

твайго, свайго; у гаворках заходняй часткі вобласпі — магб, твагб, оваго. Форма роднага склону адзіночнага ліку жаночага роду прыналежных займеннікаў мая, твая, свая — у майе, у твайё, у свайе; у наўночна-ўсходніх гаворках вобласні — у майей, у твайёй, у свайёй. Форма 3-й асобы адзіночнага л!ку дзеяоловаў 1-га спражэння э напіскным -е на канны: п' айё, вда'ё, нас*ё. На паўночнай ускраіне вобласді, у гаворках Астравепкага, Омаргонскага, Ашмянскага раёнаў форма -ень: пайён', насёд', идз'ёд*. Форма S-й асобы адзіночнага ліку дзеясловаў 1-га спражэння з наніскам на аснове з каннавым а: грёйа, скажа, мёл'а. У гаворках паўночных раёнаў вобласні — формы -адь, - 'ань: скажад', грёйад', падёйац'. Форма 3-й асобы адзіночнага ліку дзеясловаў 2-га спражэння з надіскам на аснове — йд': носйд', вёз'иц*, кёс'ип1. У паўночных гаворках вобласд! — форма -а, - а: гавёра, нос'а, ходз' а. Форма 1-й асобы множнага ліку дзеясловаў 1-га спражэння пад напіскам з чаргаваннем двёрдых! мяккіх парных зычных або заднеязычных 1 шыпячых -ем, - 'ем: идз'ем, нас'ём, п'ачем. Форма 1-й асобы множнага ліку дзеясловаў пяперашняга часу або буцучага простата з ненадіскным канчаткам - 'ам, -ам: кажам, можам, кол' ам, знайам, эмёл' ам, пол'ам. Форма на -мо пад напіскам у дзеясловах I -й асобы множнага ліку пяперашняга або будучага простата часу 2-га спражэння: с адз'имо, пастайимб, л'ажымб; у паўночнай частпы гаворак — форма -им: с адз'йм, гл' адз'йм, пастайим. Форма дзеясловаў 2-й асобы множнага ліку пяперашняга часу з канпавым напіскным е -ад' е, -ид'е: н' асад'ё, барад'ё, с адзД'е, л' ануД'ё. Ненадіскны канчатак 3-й асобы множнага ліку дзеясловаў 2-га спражэння - 'адь, -адь: ходзаг', возап', гаворад', просап', Форма 2-й асобы множнага ліку загаднага ладу дзеясловаў 1-га спражэння - еп'а, -ед'а пад наИскам: бёп' а, пёп'а, насёд'а, вадзёи'а, станавёд'а: кажёп'а, барёи' а, хадзёп'а