Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

ВАЛАВОДА ж. I. 'Вяроўка навязваць жывёлу на пашы. Куды ты валаводу падз'ёў, карову треба вёсц'й пасвйц'. Сухая Дал!на Гродз. 2. Валтузня. 3 гетым дзиц'ем адна валавода, то пав' азуц' с сабойу, то зноў пакйнуц' у нас. Уша Кар. ВАЛАВОДДЗЕ н.. Вяроўка навязваыь жывёлу на пашы. Наша карова и б*ез валаводдз'а йдз'е добра. Верашчалі Свісл. ВАІАВОДЫ мн. Няроўна спрадзення ніткі. Валаводам'и нейким'и спрала, то груба, то тонка, н'арбуна спрала. Касцянева Шчуч. ВАЛАГОННЕК, ВАІАЧОЎНІК м. Валачобнік. Прышл'и да нас валагонник' и и оп' авайуц', а йа плачу, бо н'и знайу, дз*е мой сын, што пайехаў у с ' в'ет. Падрось Ваўк. Треба што-н' ебудз' валачоўн'йкам прышыкавац', йак прыдуц'. Каліноўская Свісл. / j ВАЛАКАЦЬ незак. Цягаць, насіць. Што за н' йразумнайа дзйц' а! Валакайа ўс'е цанк'й з дому, параздайе дзец' ам и задавол'ена. Кадзішкі Лід. ВАЛАКОННЫ гірыы. Велікодны. Прыйшоў св'аты дзен', то ўжо дзен'й будуц' валаконныйа йайца з' бйрац'. Гута Дзятл. t ВАЛАНДАЦЦА незак. Бадзянца. Зноў ты, сынок, вглапдоўс'а ледз' н'е ўс'у ноч, пара таб'е жан'ицда и жонку ў нашу хату прывесц'й. Міцкавічы Смарг., ВАЛАСЯЩЦА ж. Нарыў на пальцы, Пал'ач ус' ей пачарн' ёў, напёўнаўалас' ан'йца ў м' ан'ё. Тоўсцікі Ыаст. ВАЛАЦЬ незак. Клікаць, зваць. Вал' ернка йак стан'аш валац', дык никол'и н' и давалайас'с ' а, за гул' н' би н'йчога н'е чуйа. Макараўцы Бераст. ВАЛ/ЛАЙ м. Валацуга. йес'іг лудз'й валачайе', йак'йиа валочаша па с в'ёту нймэ.в'едама чаго, у нас жыв'е адз'ин таг:'и валачай, аднёкул' здал' ок прыйёхаў. Каробчнцы Гродз. ВДЛАЧБА ж. Спязанне валачобчнк песейь. Пак пойдуц*, бывала, у залачбу, то ўо' е'і в ' еча.р к поч ходэ'аи*, кздайуц' добпэг? ў хату, слязац' в' асну и в ' ал' нрдзен'. Вострава Слон, 1VUFA40HA Вохі-оді-'ае яРку. Ндз' й о'упм, мой уйучак