Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

I I , l i t РУКІ ЗІАКЫЦЬ. Памерц!. Йиван'иха маладайа йашче рук'и злажула, а дзетк'и Сиротам'а засталйс'а. Бастуны Вор. РУКІ НЕ АДССКНУПЬ. Не пашкодзіпь пэўная работа. Межа, у Цаб'ё рук'и н'е атсохнун', йак мн'ё паможаш. Азёрк! Мает. РУКІ СВЯРБЯЦЬ. Пра імкненне што-небудзь зрабіпь, выканаць. Нашто ты разбурыў загараду ў хлав'ё, х 'йба таб' ё рук'и с в арбёл'и? Літвінкі Гродз. РУК НЕ ІШШДАЮЧЫ. Без перапыпку, бесперастанку. Наша бригада працуйа рук н'е пакладайучы. Вялетава Кар. f t ■ САЛАДЗІЦЬ ВОДКУ. Цалаваша ў час вяселля /пра маладых/. Н'е ўпйрайс'а, а будз'аш саладзйц' вотку, н*в на таб'е пачалбе'а, н'и на таб'ё гета кончыіша. Лёлюкі Іўеўск. САЛЁНКІ ДАЦЬ іран. Пасварышіа. Ганна свайму гаспадару с ' оячга сал' онк'и дала. Савічы Шчуч. САЛОМКУ НЕ ПЕРАІАІгіАЦЬ. Пачадь ленавадяа. Даўн'ёй у хац'е маладайа пан'ёнка с адз'Ш ' и нават салшку н'е п 'ераламайа, чакайа, пануд' пакайо'ўка прыдз'а прыб'арё ў с о. Старая Дубавая Гродз. I I / САЛЯВЫ МЕХ Іран. Нязграбны, нядужы чалавек. C паўв'арсты н'й прайшоў, a ўжо засопс'а, н'а быў бы то сал'авы м'ёх. Валеўка Навагр. i . , , , CAT.I САБЕ. Адзінока. Багдан в 'е к пражыў сам саб'ś, йак той П ' ен' у л'ё с а. Маслава Слон. СЗЯЦІЦЬ ВАЧіі'.іА. ііврашваць. Н'я хадз'й бр.ўдны, йдз'й памый рук' и, адзён' што с 'з 'аточпайе, што мн'е за цаб'ё п'ерад. л удзм'й с ' вацйц' вачша. Уша Кар. СЕ/і САБАК НЕ АБРЭША груб. Пра вельмі гаваркога чалавека. Нашу Ф'eону о'ём сабак н'е абреша. Урцішкі Іўеўск. CKAKAUL ГАДАМ У вочы. Паводзіпь нахабна сябе. Ты, хлёп'ап н'е скачы гадам у вёчы старейшим лудз'ам, идз'и да свайби купы. Вугальнікі Шчуч. СКОКАМ-БОКАМ. Абы-як, неахайна. Геты Каз'йк зраб'йу — H'e зраб'йу, а скокам-бокам ды дал'ай пайшоў, а ты эа йнм падграбай yc' ć. Забалаипе Кар. СКРУІШЬ ПЛЯЧІШ. Збяптэгшща. -)ак стала пнтзч', дз'ё Яон