Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

f / / / ШАРАВАЦЦА незак. I. Мыцца. Лубл'у ў лазн'й шараваіша б'арозавым вен'икам. Малыя Азеркі Каст. 2. Знаходз{цца доўгі час дзе-н. Давол'й ўжо таб'е шаравашіа па чужых вутлах, треба свайу хату ставйц'.. Клінчаны Гродз. / f t ШАРАГА s. Дэкаратыўная трава, ёлачка. У нас кал'а акна рас'ц*е шарага, кал»и хочаш, нарв'й саб'е ў бук'ёт. Амяльнік Слон. / , ШАРЛИ мн. Козлы, на якіх пілутоць дровы. Йак паламалйс'а шараг'й, н'0 было на чым дровы пйлавац'. Старчаняты Іўеўск. / * t i ІІІАРАГОУЦЫ мн. Чаравікі на гумавай падэшве, Куігила старому шарагоўцы, хай носиЦ'. ІІаўлава Слон. ШАРАКОШ прш. Зрэбны. У шараковай спадн'вды майа баба в'ек пражыла. Клетнякі Шчуч. i ~ / ( f t ШАРУіКОУКА ж.Сподняя льняная кашуля. Мн'е мама дала чыстуйу шаракбуку. Купіск Навагр. ШАРАДА ж. Асака. Пойдэ'ам касйц' шаралу, хоц' карова йайе н'а йес'ц», ал'е на потсЦ'ил добра. Дзягеяева Астр. / i i , i ШАРАМЭТКА ж. Легкадумніна. Нвдэ'е н'ша спакойу майму C'ap&y. ад гетай шараметк'й. Дзягенева Астр. ШАРАФІНКА ж. Баваўняная квяцістая тканіна. У магаз'йн навезл'й шараф'йнак. Сінькі Смарг. ШАРАХАЎКА ж. Балотная трава: aep, асака. Шарахаўка расц'е на балоц'е,. йак падмерз' н'а балота, шарахаўку косац' на потс'ц ' ил. Рнмдзюны Астр. i ł , ШАГГА ж. Модны венер з дажджом або снегам. Гета ш такайа шарга' ўзналас'а, н'а высд'и с хаты. Куклічы Свісл. ł t i t ШАРГОТКІ прьгл. Цвёрды, жорстк!. Па шарготкай дароз'е доўга босайа н'е паходз'йш. Куклічы Свісл. ШАРГУ1Ш мн. Званкі. Шаргуны чаплайун' кап'ў на шыйу, йак йедуц' на Васелл'е. Каты Смарг. ШАРЖАТКА ж. Тоўстая іголна. Вавадз'й мн'е ў шаркатку н'йтку, буду шыц' таб'ў портк'й. ПрэШма Шчуч. ШАРНВТКА к. Ватоўка. Расклоў йа гета ў лес'а агн'ў, paaaслоў шарп'етку и прыл' ож. Вугальнікі Шчуч