Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

у лес'е, н'имё ад йих спасу. Цутав!чы Астр. ЧЫРЭШКА, ЧЫРВ0ЎКА ж. Хвароба ў свіней. Чырвонка на с'в*и н'ей напала, то ле'чым, каб н'и прапал'и. Каробчшы Гродз. Кал'и ў с вин'ей чнрвбука, то робад' прывйук'н ат чырвбук'и. Прывалка Гродз. ЧЫРГАЦЬ незак. Ледзь жыпь. Мой стары палу з'йму чыргау, а на в'есну вно'у акрыйау, ыо й паправ'щда. Лагады Шчуч. ЧИРЫЦЦА незак. Цягнупла, пакідадь за сабою след. Падым'и кан'ёц жертк'и, а то будз'а чырыдпа па замле', пацул' заваэ'ёш. Гальшаны Ашм. ЧЫРЭ мн. Скулы.. У майгб чалав'ека пайшл'и чыре па ц'ёл*е. Загор'е Кар. ЧЫЗТАПОЖЦА к. Бязлеосе. У нашай чыотапол'идн за в'ароту чувад* усёнк'и гук, у udo тут чыстапол'ипа, наша Д/бна здал'оку видац'. Дубна Гродз. ЧИЗЩЛКА ж. Шчотка для абутку. Пашукай ты нАу чыс ц'йлку хачу боты пачысциД'. Гарнастаев!чы Свісл. ЧЫХАВІЦА ж. Чханне. Што' гета на цаб'ё чіЬсав'йца напёла, што' ты Уу'о ч&айаш, прастііла ц'и штб. Каробчыцы Гродз. ЧуБАК м. Лешч. У нашай ре'чпы чёбак'и в'адуцца, во тлУстага че'бака злапа'у. Копькі Дзятл. ЧЭНЧАЛЬНЫ прым. груб. Абжорлівы. Ченчал'нага чалав'ека н'ийёк н'е накорм'иш, йак папад8'ёдца йак'и ченчала, то н'и 8нёц* йак йаго пракарм'ип*. Тракелі Астр. ЧЭПАК, ЧЭПЧЫК м. Вэлш. Чепак у маладо'й прыгёжы о кв* б так Песк! Аст. Мададёйа У б'ёлш чепчику была прыгёжай. Стукали Мает. ЧЭПАЦЬ незак. Паціху хадзіпь. Мама патрёху ужо чепана па хац*е, ус'у з'иму модна хваре'ла. Рудня Св!сл. ЧЭПКІ прым. Гаваркі, ветлівы. У каго йих сын удауо'а, так 'і чёпк'и, бадк'н ш панурыйа. Кулями Шчуч. / ЧЭРЖШК м. Пастух, як 1 па чарзе харчуеппа У вёсны. Ран'ей наймал'и пастухё, йак'и уо'о л'ёта пёов'ну, называл'и йагб чержн'ик, йон па чарзе' хадэ' пу йёсД'и да гаопадарбу. Манчнцы Cf.ton