Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

КАЧЭЕГІ мн. 'I. Качарэжнік. Хату трох'и праяыс'йла, a ў качергах yc*o с м' ёцл'е пак' инула, л'и ш так нрыбйрайуд' ў хап'е? Вылындішкі Вор. 2. Капусныя сляблы. Капусту ласо' акал'и, на кацусн'йку адны качерг'й стайац'. Макараўлк Бераст. КАЧЕТЦ дзеелрым. Уключаны. Целуйу ноч у нас быў начеты с 'в 'ет, бо дз' еўчынка хварейа. Копькі Дзятл. КАША ж. Абрадаванае частаванне на хрэсьбінах. Баба выноси л ' кашу на крысл'йны, госц'и дорал' грошы, падарунк'и, йак хто спозн'илла, то дорыл' парадз' йс'е сам. Хадзявічн Слон КАШАЛЁЎКА ж. Спадніца. Саб'е пашыла кашал'буку, бо дочка шіс' йд' сукенк' и, каыал' бук'й н'и нос'ш '. Адэльск Гродз. КАШАЛЯ прысл. За плячыма. Паднас' и ты С ' арошку кашал' а; Лаб'е тата кашал'а пан'а с е. Масляны Астр. КАШАПЛЁТ м. перан. Выдумшчык. Талк'и слрсай гётага кашапл'ота, йон таб'е што хочаш нагаворыл'. Азяраны Дзятл. КАШАРЦЦЦА незак. Прыбірадна, мылда. іМдз'й таб'е кашарылца, гета ш треба кашарыдда кикны дзён'! Мілашэвічы Слон. КАШАРЬІЦЬ незак. Прыбірадь, мыль. Целы дзен' гаршк' и кашарила, аж рук'и балан', падлогу шче треба кашарыц', бо натта ўтоптана. Вігушк! Іўеўск. КАШКАДЭЙЛА м. i ж. зневаж. Марудны, паволыш чалавек. Ну й кашкадёйла, зб'ирайадца на работу, йак сойка ў вырай. Ступалы Мает. КАШКАНУДЬ эак. зневаж. Штурхнудь. Н'и пройдз' а, каб н' и кашканул' каго, то мой йаго кашкануў, дык той и ўд' ок. Уша Кар КАШЛАМБАК м. Іран. Кашлаты, у доўгіх шырокіх штанах чалавек. Геты кашламбак ходз' ИЛ' па дз'аўчатах, а рабил' н'и хо~ ча н'ичога. Нязнанава Навагр. КАШЛКК м. Кашлюн. Кашл'ук ты в'ечны, йак з'има, то й пачынайа кашлал'. Рудкя Свісл. КАШНЫ прнм. Як1 прызначаны на кашу. Кашны наварак у нас вышаў, кашнайа мука ў сусетк'и йосп', пазычыла на в'ачёру. Бершты Шчуч. КіОІЎРПЫ прш. tpaii. Нязграбны. Каен'ум геты велм'и ка