КАНЦАВІК м., КАНЦЛВІЧМ ж. Асоба, якая жыве ў кашды вёскі. Гётыйа канцавйк' ё даўн'ей был' й бёдныйа, цал'ер во йак жнвуц*. Конькі Дзятл. Канцав'йчка, хадз'іі пасадз'й з нам'й. Куляшы Шчуч. КАНЦАВіі прым. ТакІ, які жыве ў кашін вуліцы. Гета канцавайа пакул' дан' ас'ё м' ашок, то й рук'й адпалун'. Малая Лапеніда Ваўк./ # КАНЦЭ мн. Гуляние праз тыдзень пасля вяселля. Треба зб'ирадца на канцё да Васил'&вых. Азеркі Мает. МША, КАШЛЯ н. 1ран. Конь. Во запражы таго канчу, йон жа п'азгоршн.Гута Дзятл. Канчл'а было слабойа. Міжэвічы Слон. КАНЧАР м. 1. Кавалак. Бабу л'а адрёзала мн'е канчар палатна'. Сіняўшчына Іўеўск, 2. Кароткая баразна. На детым канчару пасадз'им бул' бу пад радл' оўку. Кладнік! Іўеўск. КАНЧАТКІ мн. Канец уборкі ураджаю. Да нао з*йехалас*а ўс' о начал*ства на канчатк'й, хвалйл'й нашага брыгадз'йра за рабо'ту. МШкавІчы Смарг. КАНЬ ж. І. Выемка ў надрубах падлог!. У падруб'е зразайашха кан*, у йакуйу ўстаўл'айанца с'п 'ана. Каспянева Шчуч. 2. Перагародка ў хане. У бол'шай палавйн'е вок'йнуў кан*, и палучыўс'а добры пакой. Камаровічы Кар. КАНЬМ ж. Бідон. Мама ў кан'ку нал'ила хл'ебнага квасу. Лычкаўцы Шчуч. MHKKI мн. Чарот з чорным! шыткамі. Кан*ух*и йак пас*п'ёйуц*, то духам асшіайушіа. Сонічы Гродз. КАЖШЫНІСМ н. Каншынішча. Пагнал'и сбнн'а кароў на канушин'пско. Грыняв!чы Свісл. МНЯШМ мн. Высокія абнасы. На детых каняшках л'ёдво дайшла, бо натто с л'иско. Бершты Шчуч. КАПАВАЦЬ незак. Думаиь, меркавань. Н' йна добра кадгиа, сама ўс*о робиц', йак пам' ор йайе Йиван, адна дзад' ёй гадуйа. Сялеи Смарг. КАЛАЛЬКА ж. Драўляная міска. У капал'ку зл'нвайам маіакб, кап к'исла. Сопічы Гродз
Дадатковыя словы
адпалўн, асё, болшай, брыгадзйра, вбк'йнуў, вокйнуў, даўней, жнвўц, збирадца, злнвайам, кадгйа, канку, канушинпско, канушйн'пско, канцавйчка, канчаткй, канчла, капалку, кисла, лиско, лёдво, мне, налила, намй, пагнали, падрубе, пазгоршн, палавйне, палучыўса, пасадзим, пасадзй, пёйуц, работу, рукй, сбнна, хадзіі, хвалйлй, хлебнага, цалер, чарў, ўстаўлайанца
8 👁