Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

I I ) на каледбойи зан'есла, ал' в ж н'а вытрасла. Прывалка Гродз. КАЛАДДЕЁ н. Кавалк! драўніны. Каладдэ'ом завал' йл'и адрынку, будз'а ападу на ўс'у з*йму. Каробчыш Гродз. / ; 1 ' КАЛАДЗЕЙ м. Калёсны майстар. М'итрафан у нао быў добры майстар каладэ'ёй. Макараўцы Бераст... КАЛАМ AGI ЦЬ незак. леран. Вытрасадь. Пакул» каламас'ила ходник'н, аш цраз'абла. Таншчына бмарг. / КАІАНТАІХА ж.}ран. Бельм! высокая жанчына. За той калантайнхай йак стала, то н'ичога н'е ўбачнла, йак с павал'и, то чула. Каплёўка Грода. КАЛАСАВІК м. Баравік лары каласавання жыта. Ужо зарн'аты ў ноласе нал'ивииуода, пав' инны каласав' ик'ё раоц'й ўжо. Лелюк! Іўеўск. t, КДЛАСІНА ж. Сталярны варштат. Учора хлощн прывез' л' и ў майетерн'у к нам нёвыйа каласины. Грамавічы Шчуч. КАЛАТНЯ ж. леран. Балбатун. Ты н'а слухай, што таб'е твой сус'ет кёжа, гета ш так' и калатн' а, с*в'ет такога н*и бачыў. Сіпьк) Смарт. КАЛАКІК м. К!ёк у бойцы біць омятану на масла. Калаток у аттул*ин*е в'ёчка, йим биуп1 миола, Дзетамля Навагр. КАЛАТУН м. Дрыжык!. Так зам' орз у пол'и, што аж б'аре калатун. Прудзяны Шчуч. КАЛАТУШ мн. Арэх!. Калатуны зб'ирайам у л 'е с е, йаны лоўныйа и смачныйа. Шылавічы Слон, КАЛАТЫРЫПЬ неэак. неадабр. Мітусішіа. Целы дв' ен' дв' ел'и калатырац' па гул'илы. м'еопа саб*е н'и внаходвад' прыпын'илца. МІжэрычы Слон. КАЛАЩЦЬ незак. ІІалаокапь. Мама пашла на речку б' ал'йзну калап'Ш '. ПарачаНы Д1д. КАЛАЧ м. перан. Жмых!. Куп'ила ў су с ' еда калача дл'а ЦаЛап'и на аздобу, каб раоло л 'епш. Сонічы Гродз. КАЛЕАТАЦЬ „езак, Боўтадь. Мама калбатала йайешн'у ў слов'лту, лотам выл' ила на латёлн'у, с п' акла велм'.и смачнуйу