Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

ЗРАШЦЬ зак. Без пары нарадзіць. Быў бы они у нас валик' й, ал'е жонка зран'ила, мес'ац н' и данас'йла. Свілы Вор. ЗРАЯВЫ прым. Крынічны. Зрайавайа вала халоднайа, з зройа бие зрайавы струмён'. Каробчыпы Гродз. ' ЭРОЙ м. Крыніца. Зрайавайа вала дз'е эрой, эрой вадн на тарфан'ику. Каробчыйн Гродз. * ■ f j ЗРУДЛЯШ прым. Цякучн, праточны. Зрудл' алыйа м'есцн на ране н' и эамарзайуц', эрудл'анайа вада н'ачё пас' арёдзин' е. рак' й. Макараўцы Бераст. __ / с ; ЗРУХАВАЦЬ зак. Зрушнпь, крануць. Шафу з м'есца зрухавал'и, а йак на м'ёсца паотав' йп'? ВІгушкІ Іўеўск. ЗРУЧШЦА зак. Заручыша, пагадзінца. Учора зручылис' а наши дзён' н, хай жшзуц'.. Навасадн Вор. Зручнлис' а о оуо' ёдам на ц'алушку, дайе нам дзв' е сотн'и за йайё. Налібакі Навагр. ЗРЫНЫ мн. Вочы. Йак йон устав'йу на ман'есвайе зрннн, то й н'и знала, куды дз' ёіша. Мыто Л!д. ЗРИБІНЫ мн. Адходы пасля абмалоту грэчк!. Карёва, найёлас*а зрёб'йнаў и йайе ўздула, то ганёл'и, пакул' н'и апала. Дунай Іўеўск. ЗРЭДЗЬ, ЗРЭДЧАС прысл. Зрэдку. Мой Вал' ик адно плотк'и ловйн', зредз', ал'е прынас'е шчупака. Уша Кар. БаН'ка зретчас прыйажджайа с пол'а, ал'е пакул' н'и скёнчац' с ейш', то дахаты н'й вёрн'аша. Шутавічы Смарг. ЗРЭЛЫ'прым. Адкрыты, ясны. От, майа дачушка, добра паспала, вочк'и зрёлыйа ў наб'е! Каменка Навагр. ЗУБАВАТЫ прым. Сыры, цвёрды. йаШче зубаваты бул' он, тре-. ба варыц' даўжёй. Бунілы Лід. ЗУБАЦЬ незак. Вызначадь мопнаоць яйца зубам!. Зубай н'й зубай, а майо мацн'ёйшайе йайко. Васілевічы Слон. ЗУБЛЁНКА ж. Цыгарка, галавешка. Йашче малы, а ўжо зубл'бнку хоча трымац' у роц'е, ат старых хоча навучшца курып'. Еуйкі Дзятл. Уз'аў з агн'у зубл' онку и прыкурыў. Гута Дзятл. ЗУМИКАК м. Мяжа. На зум'ёшку треба будз'а траву вшап', каров'а патк'инуц* ув'ёчары. Залесаўпы Навагр