Слоўнік гродзенскай вобласці (1983). Т. П. Сцяшковіч

ца на мушчын, што позна прыходзад' a майа баба н*й эаўз'й-1мойашха на м' ан'е, кал' й крыху опаз'н 'ў са. Гаранцы Вор. ЗАЎРАНЁЎ прысл. Вельмі рана. Заўран'оў хлошш пашл'й кас'йц*, бо пагода стайип' добрайа. Навасады Вор. - ' j ЗАУЦЕНТНЫ прым. Упарты. Ну чаму ты так'й заўп'ентны, заб быў м'акчёйшы, таб'е п самому было л'епш. Бароны Бераст. ЗАУЦЬ прысл. Заўсёды. Заўць ты роб'иш н'и так йак треба, а йак таб'е хочацца. Вярэйкі Ваўк. ЗАУЧАРЫХ прысл. Заўчора. Заўчарых йездзйл'й па paoaду, учора в'ечарам пасадэил'и. Каты Смарг. ЗАЎЧЭСНЯ прысл. Заўчасна. Заўчесн'а палажыла дроў у п'еч, yc'o нэладавала и пайшла. Некрашы Іўеўск. ЗАФУРАВАЦЬ зак. ЗапоўнШь, Йаму зафуравал'й картОфл'ай дав'ёрху, хопйц' саб'е и скагдйн'е. Урпішкі Іўеўск. ЗАФЭНДАНЫ дзеепрым. зневаж. Неахайны. За старее*д' н'й карайуц', а што зафенданы ходз'а, то сам в'инаваты. Гейстуны Ашм. 1 f ( ЗАХАЛОНУЦЬ зак. Замервнуць. Накладз'и рукав' шш, а то рук'й эахалонуд', маро валйк'й. Шутавічн Смарг. ЗАХАМРЫВДА эак. Іран. Закутавда. Наша баба захамрылас а ў дарогу, адно вочы вЕдац'. Сялец Омарг. ЗАХІБАНЫ прым. Худы, слабы. Учора прыходз'йу да нао ваш дз'ед зах'ибаны, йак тайа кёртка. Самаравічы Зэльв. ЗАХІТАЦБ зак. Заківадь. йена вах'итала галавой, што ўо'о разум'ёйа, а казаи* н'вчога н'и магла ўжо. Каспянева Шчуч. ЗАХІХЛАЧЫЦЬ зак. Задрадь уверх. У даб'в хуотка зах'шслачана, чаму ты так эах'ихлачыла хуотку. Пархімаўцы Бвраст. ЗАХЖСТВАЦЬ незак. Залівадь. Так'-и дошч, што захл'иотвайа вочн, н'ичога н»и можна бачыд', Нагорнікі Дзятл., ЗАХОДАЦЦА зак. Замарынца. Йак захбдайаос'а за рабо*таву за дзен', дык оп'иш мопна. Вуділы Л1д. ЗАЦІНА м. t ж. Каприза. Ну й зац'йна твой хлопчык, бач што вытварайа. Венэавец Дзятл