Таццяна Сцяшковіч

Таццяна Філіпаўна Сцяшковіч нарадзілася 25 снежня 1904 года ў горадзе Чэрвень Менскай вобласці. Пачала вучобу ў прыхадской школе, затым працягнула адукацыю ў педтэхнікумах Менска і Віцебска, завяршыла навучанне ў Белдзяржуніверсітэце ў 1930 годзе. Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны працавала ў школах Магілёва, выкладаючы рускую і беларускую мову. У 1941 годзе эвакуявалася на ўсход, дзе перажыла вялікую трагедыю: ад хваробы памерлі трое яе дзяцей, а муж загінуў на фронце. З-за адсутнасці працы ў школах яна скончыла курсы шафёраў і працавала ў Саратаўскай вобласці, перавозячы сельскагаспадарчыя рэсурсы. Пасля 1945 года вярнулася ў Беларусь і працягнула педагагічную дзейнасць у Гродзенскім педагогічным інстытуце, дзе стала старэйшай выкладчыцай, а пазней дацэнткай і загадчыцай кафедры беларускай мовы. Таццяна Філіпаўна зрабіла значны ўнёсак у развіццё лінгвістыкі, даследуючы дыялекталогію і мову твораў беларускіх пісьменнікаў. Яна абараніла кандыдацкую дысертацыю ў 1955 годзе і апублікавала шэраг кніг, у тым ліку пра мову твораў К.Крапівы і Міхася Лынькова. За свае заслугі атрымала шмат узнагарод, сярод якіх ордэн "Знак Пашаны" і званне Заслужанага настаўніка БССР. Памёрла 6 лістапада 1986 года, пакінуўшы пасля сябе вялікую навуковую і педагагічную спадчыну.