Ніна Іванаўна Гілевіч (у дзявоцтве Кавалёва) нарадзілася 3 чэрвеня 1931 года ў Шумілінскім раёне Віцебскай вобласці. У дзяцінстве перажыла развод бацькоў і знікненне бацькі падчас вайны. У 1956 годзе скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці "беларуская і руская мовы і літаратуры", атрымаўшы чырвоны дыплом. Падчас вучобы пазнаёмілася з будучым мужам — паэтам Нілам Гілевічам. Працавала настаўніцай у Гарадоцкім раёне, у выдавецтве «Вышэйшая школа», а пасля — амаль 40 гадоў на кафедры беларускай мовы БДУ. Яна стала кандыдатам філалагічных навук, абараніўшы працу па гісторыі старабеларускай мовы, і займала пасаду дацэнта. Асноўнымі напрамкамі яе навуковай працы былі гісторыя беларускай мовы, дыялекталогія і мова мастацкай літаратуры. Сярод яе прац — «Сакрэты роднага слова», «Вобразнае слова Купалы», а таксама артыкулы пра мову Караткевіча, Адамчыка, Брыля і іншых пісьменнікаў. Яна распрацавала і выкладала курс «Асновы культуры мовы і стылістыкі», падрыхтавала вучэбныя матэрыялы, зацверджаныя Міністэрствам адукацыі. Ніна Гілевіч была вядомая сваёй прынцыповасцю, годнасцю, самаадданасцю і сціпласцю. Як выкладчыца, яна імкнулася перадаць студэнтам любоў да роднага слова і вучыла бачыць у мове жывы арганізм. Дома яна брала на сябе ўсе гаспадарчыя клопаты, падтрымлівала творчасць мужа і забяспечвала спакой сямейнага жыцця. Памерла 24 ліпеня 2003 года і пахавана на Кальварыйскіх могілках у Мінску.