Марыя Жыдовіч

Марыя Андрэеўна Жыдовіч нарадзілася 19 кастрычніка 1906 года ў вёсцы Дукора. Яна была першай у сям'і, хто атрымаў вышэйшую адукацыю. Пачала педагогічную дзейнасць у 1930 годзе, пасля заканчэння Магілёўскага педагагічнага тэхнікума. У 1934 годзе паступіла ў Менскі педагагічны інстытут, дзе сканцэнтравалася на даследаванні беларускай мовы. Завяршыўшы вучобу, была рэкамендаваная ў аспірантуру, але з-за пачатку Другой сусветнай вайны ёй давялося працягваць вучобу ў Мардовіі і на Урале. Пасля вайны яна стала выкладчыцай у Беларускім дзяржаўным універсітэце. Жыдовіч абараніла кандыдацкую дысертацыю ў 1944 годзе і стала вядомай спецыялісткай у гісторыі беларускай мовы. У 1958 годзе яна абараніла доктарскую дысертацыю і стала першай жанчынай доктарам філалагічных навук у Беларусі. Яна актыўна працавала ў навуковых колах, прыняўшы ўдзел у стварэнні "Дыялекталагічнага атласа беларускай мовы" і выдання кнігі "Беларускае мовазнаўства". Жыдовіч была вядомай не толькі як навукоўца, але і як педагог. Яна зрабіла значны ўнёсак у падрыхтоўку новага пакалення лінгвістак і лінгвістаў. Яна была кіраўніцай і кансультанткай 24 дысертацый. Памёрла 12 лістапада 1977 года, была пахаваная ў Менску. 100-годдзе з дня яе нараджэння адзначалася на філалагічным факультэце БДУ ў 2006 годзе, дзе сабраліся яе вучні і калегі.