Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1980). Том 2. Д-Л. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 729  ▶ 
Міратычы Карэл. Валак з зубамі, валкам качаяць бялізну. Солы Смарг. 3. Спарыння. У жыці зубоў многа. Лісна В.-Дзв. Зуб у жыці расце. Івашкаўцы Смарг. Зубы чорныя ў жыці. Індра Красл. Зуп у жыця. Мярэцкія Глыб. Зуб чорны ў жыці. Беразіно Докш. У жыці зубоў многа. Саланое Віл. Зубы чорныя ў жыця. Вялікія Нястанавічы Лаг. V Зубы, мае зубы, корні мае, корні! Вазьмі за канец да дзерні — i перастаня балець. Гемзы Шальч. О Hi ў зуп ня есці — нічога не есці. Hi ў зуп карова ня есць. Магуны Паст. ЗУБАВА'ЦЬ незак. Выпрабоўваць моцнасць зубамі. Трэба зубаваць яйцо, ці моцнаё яно. Альхоўцы Лях. ЗУБА'СТЫ прым. Зубчасты. Храбуст — у яго зубасты лісты. Мсцібава Ваўк. ЗУБА'ТЫ прым. 1. 3 вялікімі зубамі. Натта зубаты чалавек. Зубы, што барана, такі зубаты! Кіралі Шчуч. Ніхарошы ён, быў бы ані што, ат натта зубы вялікія, зубаты. Гемзы Шальч. Зубаты — такіе зубы велькіе, наверху, нават не стуляюца. Баброўнікі Гарад. 2. Зубчасты. Жалізяка зубатая дзіржала навой. Індра Красл. ЗУБ'Е зб. н. Зубцы. Зуб'е ў баране дзеравянае або жалезнае. Пасіене Лудз. ЗУБЕ'Ц м. Тое ж, што i зу б 3. Чорныя зупцы на жыця. Рыбчына Віл. Зубец у жыці. Глівін Барыс. ЗУБГЛО н. Зазубень (на аглоблі). Зубіло — дзе атоса прымацоўваецца да галоблі. Грыкені Вільн. ЗУБГЦЦА незак. Прарастаць. Зубяцца гуркі. Дакудава Лід. ЗУБГЦЬ незак. Вастрыць, насякаючы зуб'е. Серп зубілі. Ахрэмаўцы Брасл. Трэбо сярпа зубіць. Номікі Бабіц. ЗУБГШЧА н. мед. Ангіна. Пры зубішчы піць даваць, у мет памачыць — i тоя зубішча прападзецъ. Умею зубішча ціснуць. Рыбчына Віл. Зубішча ў малых дзяцей бывая. Вялікія Нястанавічы Лаг. Зубішча ў горлі, нада есці часнок i яму хукаць у губу гэтым духам — i зубішча прападзе. Кіралі Шчуч. Ой, дзіця цыцкі ні бярэ, зубішчы ў дзіцяці. Мсцібава Ваўк. ЗУБЛА'ТЫ прым. перан. Дзёрзкі, зубасты. Зублатая ба~ ба! Паляцкішкі Воран. ЗУБО'К м. 1. памянш. да з у б 1. Два зупкі выраслі. Альхоўка Навагр. 2. Трысціна ў бёрдах. У бёрдах зубок выляцеў. Індра Красл.' ЗУ'БЧЫК, ЗУ'ПЧЫК м. Toe ж, што i з у 6 6 к 2. Зупчыкі ў бёрдах. Індра Красл. ЗУБЭ' мн. Карункі. Зубэ шыдэлкам вязалі. Зубэ прышыла да спадніцы. Пацаўшчына Дзятл. ЗУДЗЕ'ЦЬ незак. 1. Свярбець. Зудзіць мазоль. Лісна В.Дзв. 2. Ныць, ламаць. Зудзяць ногі. Груздава Паст.; параўн. руск. зудеть 'свярбець
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зублаты, зубчык, зудзець
7 👁
 ◀  / 729  ▶